Sa Isang Kurap Nawaldas na ng mga Korap

(Setyempre 3, 2016)

Sa Isang Kurap Nawaldas na ng mga Korap

            Ilang bagyo, kalamidad o delubyo na ba ang naranasan ng mga mahihirap na pamilya sa Pilipinas? Ilang sunog na ba ang nangyari na nakaligtas sila, nabuhay, napunta sa evacuation center at nagutom doon? Hindi na mabilang. Nakatala, oo, pero hindi naman binibigyang-pansin. Nakababahala, malamang, pero wala namang ginagawang aksyon. Tumutulong, marahil, pero hindi naman sapat para pagsilbihan ang napakaraming pamilyang Pilipino na nagugutom at naghihirap sa tuwing darating ang mga kalamidad o delubyong hindi naman nila napaghahandaan dahil sa kapos din naman sila sa pang-araw-araw na pagbuhay sa sariling pamilya.

            Halos lahat ng Pilipino ay maniniwala kapag sinabi kong 90% ng mga nakaupo sa gobyerno ay korap. Dumating ang Ondoy at Yolanda sa Pilipinas nang parang walang tinirang buhay sa mga nasalanta. Oo, nagdagsaan ang tulong ngunit ang tanong, naging sapat ba? Nakatulong bang talaga? Dahil kung ihahambing sa tulong na ginagawa ng ibang bansa sa kanilang mga kababayan, walang-wala ang nagagawa ng pamahalaan natin sa kayang gawin ng gobyerno ng ibang bansa.

            Kung isasama pa ang tulong na ipinaaabot ng ibang bansa sa atin, nakapagtatakang bakit parang hindi naman nare-relieve ang mga binibigyan ng relief. Nandoon na tayo sa pagtingin sa tulong na ipinaaabot ng gobyerno, ngunit hindi rin natin maiwasang tignan kung ano-ano ba ang hindi nila nagagawa para sa atin.

            Maraming nagsasabi na kahit anong administrasyon naman daw ang maupo, may mapupuna at mapupuna pa rin. Hindi naman daw perpekto ang bawat administrasyon, na tama lang namang isipin. Ngunit bakit hindi nila pag-ibayuhin sa pagdaan ng panahon. Bakit naulit lamang sa Yolanda, ang mga kaganapan noon sa Ondoy at sa iba pang bagyo nagdaan? Bakit paulit-ulit lamang ang paghihirap na ipinakikita ng midya?

            Totoo nga bang walang pagbabagong nagaganap? Paano kung palitan lahat ng nakaupo sa gobyerno? May mababago kaya? Hindi natin alam.

            Sa bagong administrasyong Duterte, ang magagawa lang natin ay maghintay, sa kung ano ba ang posibleng mabago sa pamahalaan. Dahil sa ipinakikita niyang katapangan sa pagpuksa sa totoong kanser ng lipunan, ang droga, hindi rin malayong mangyari na masikil na rin niya ang totoong nagpapahirap sa kalagayan ng mga mahihirap, ang mga korap.

            Maaaring nag-ugat lamang sa iisang puno ang droga at korapsyon. Pakulo ng mga taong ganid sa salapi at kapangyarihan. Nakatatakot ang hinaharap ng pangulo dahil paniguradong malalaking pader ang kailangan niyang banggain, ngunit kung iisipin naman ang kapakanan ng sambayanang Pilipino, tiyak na magagalak ang nakararami.

            Marahil kulang lamang tayo sa tapang at malasakit sa mga kababayan natin kaya naaatim lang nating mandaya, mangurakot, magnakaw. Mas inuuna natin ang sariling interes kaysa kababayan. Kaysa sa ikauunlad ng bayan. Iyon ang malaking problema natin.

            Nabanggit nga sa pelikulang Heneral Luna, ang problema ng mga Pilipino ay ang pag-una sa sarili, pag-una sa pamilya ngunit hindi na inaalala ang pambansang kalagayan. Kung papipiliin ang isang Pilipino kung bayan o sarili? Tiyak na mag-iisip pa ito.

            Nakalulungkot ngunit patuloy pa ring lumalaganap ang kanser ng lipunan. Ang kanser nating mga Pilipino.                                                                                                           

-FIN